28 nëntori i 1912-tës, shënon një nga datat më të mëdha në histori për shqiptarët anekënd globit.

Në krye me Ismail Qemalin, u bë realitet ëndrra pesëshekullore për mëvetësi.

Kjo ishte edhe fryt i përpjekjeve dhe luftërave të shqiptarëve për të mbrojtur tërësinë tokësore të atdheut dhe për të formuar shtetin e pavarur shqiptar, ku mijëra e mijëra njerëz u sakrifkuan dhe dhanë jetën për arritjen e këtij qëllimi.

Akti i shpalljes së Pavarësisë u bë nga Kuvendi Kombëtar i Vlorës.

Ky vendim i hapi rrugë shqiptarëve që ta fitojnë shtetin e tyre dhe të drejtën e tij të pamohueshme për të qenë i lirë e i pavarur, krahas kombeve e popujve të tjerë të Evropës.

28 Nëntori i vitit 1912 shënon një kthesë historike për popullin shqiptar, nga njëra anë sepse iu dha fund sundimit gati pesëshekullor i Perandorisë Osmane, nga ana tjetër u krijuan kushtet e reja politike për të dalë nga prapambetja e madhe dhe për zhvillimin më të shpejtë ekonomik, shoqëror e kulturor.

Shpallja e Pavarësisë ishte një fitore e madhe e shqiptarëve edhe kundër politikës antishqiptare të fqinjëve ballkanikë, kundër synimeve e planeve të tyre për copëtimin e plotë të Shqipërisë.

Shpallja e Pavarësisë dhe ngritja e flamurit kombëtar në Vlorë ishte fitore e përbashkët për të gjithë popullin shqiptar dhe për të gjitha forcat që kishin marrë pjesë në luftën për çlirimin kombëtar, me pushkë dhe me penë.