Më 29 gusht 1839 lindi Abdyl Frashëri (1839-1892), një nga ideologët dhe atdhetarët më të shquar shqiptarë të shekullit XIX. Ai luajti një rol kyç në Lëvizjen Kombëtare Shqiptare, duke kontribuar në zhvillimin e idesë së një Shqipërie të lirë dhe të bashkuar.

Ai ishte një nga figurat kryesore të Lëvizjes Kombëtare Shqiptare dhe aktivist i rëndësishëm i Kuvendit të Prizrenit (1878).

Luftoi për mbrojtjen e territoreve shqiptare nga copëtimi pas Traktatit të Shën Stefanit, duke promovuar idenë e bashkimit të trevave shqiptare në një vilajet, brenda kuadrit të Perandorisë Osmane.

Kongresi i Berlinit (1878): Përfaqësoi Lidhjen e Prizrenit dhe, së bashku me Mehmet Ali Vrionin, kreu takime me përfaqësues të Fuqive të Mëdha për të mbrojtur të drejtat e shqiptarëve.

Qeveria e Ymer Prizrenit (1881): Mbajti postin e Ministrit të Punëve të Jashtme.

Arrestimi dhe dënimi: Në prill 1881 u arrestua; u dënua fillimisht me vdekje, por vendimi u shndërrua në burgim të përjetshëm.

Ekzekutimi i dënimit: Kreu tre vjet në burgun e Kalasë së Prizrenit, më pas u vendos për qëndrim të detyruar në Balëkesir dhe Bandërma.

Kthimi në jetën civile: Në vitin 1886 u lirohet me kushtin që të mos merret më me politikë dhe u emërua anëtar i këshillit të qytetit të Stambollit.

Vdekja: Ndërroi jetë më 11 tetor 1892 në Stamboll.

Abdyl Frashëri mbetet një nga themeluesit e idesë kombëtare shqiptare dhe një simbol i përpjekjes për bashkimin dhe mbrojtjen e trojeve shqiptare