Derisa Kanada është futur në bllokim për shkak të koronavirusit, dhe parandalimit të përhapjes së këtij virusi vdekjeprurës, një shqiptar i cili ka një biznes në këtë vend ka dalur në ndihmë të kanadezëve.

Shaqir Duraj gjatë kohës që jetonte në Prishtinë,  bashkë me vëllezërit e tij jetuan sipër furrës së familjes së tyre bashkë me prindërit. E pas luftës në Kosovë, Duraj shkoi në Kanadë ku gjeti një pritje të ngrohtë e kanadëzët i dhuruan ndihma të mëdha.

Në artikullin e gazetës Caglary Journal përshkruhet detajisht se si shqiptari erdhi në Kanada, dhe kështu nisi biznesin e tij që tani po ushqen kanadezët: ‘’ Vjen nga një vend i shkatërruar nga lufta, Shaqir Duraj gjithmonë ka qenë mirënjohës për ndihmën që kanadezët i dhanë atij dhe familjes së tij kur arritën për herë të parë në Kanada. Tani, përballë një pandemie globale, Duraj shpreson të kthejë këtë ndihmë sa më shumë që të jetë e mundur përmes biznesit të tij.’’

Në vitin 1999, familja Duraj ishte midis mbi një milion refugjatëve për të ikur nga vendi gjatë luftës në Kosovë.

“Forcat serbe po bënin dëme në tokë, duke vrarë njerëz dhe shumë më tepër. Unë, gruaja ime dhe vajza ime më e madhë, shkuam në Maqedoni ku qëndruam dy muaj në një kamp të Kombeve të Bashkuara’’, tha Duraj.

Nga kampi i Kombeve të Bashkuara, Duraj dhe familja e tij morën vendimin për të emigruar si refugjatë në Kanada.

‘’ Jo shumë kohë pasi mbërritëm në kamp, ​​emri i familjes time doli. Mbaj mend si të ishte dje. Pashë emrin tim në tabelë duke na thënë që do të fluturojmë për në Kanada brenda një jave. Mbaj mend në 13 maj 1999, ne fluturuam në Kanada. ”

Dy muaj e gjysmë pasi mbërritën, Duraj dhe gruaja e tij vendosën të transferohen në Calgary, ku u pritën me bujari.

“Doja ta ndërtoja gjithçka nga zero. Unë doja të bëja gjithçka që doja, jo ato që më thoshin kontraktorët dhe pronarët. Më morën nga aeroporti dhe më gjetën një apartament. Ata e mobiluan atë, ata vendosën ushqim në frigorifer, ishin të mahnitshëm. Ata ishin atje për gjithçka që na duhej. Arritja në një takim me emigracionin në Kanada ose për të parë një doktor, ata ishin vetëm një telefonatë larg dhe ata erdhën ”, shprehet Duraj.

Pasi u përshtat në jetën në Calgary, Duraj ishte në gjendje të merrte një punë në Tregun Sunterra, ku vazhdoi tregtinë e familjes së tij si bukëpjekës. Deri në vitin 2002, Duraj kishte blerë shtëpinë e tij të parë dhe filloi të kërkonte hapësirën e tij për një furrë buke për të vazhduar trashëgiminë e familjes së tij.

Duraj nënshkroi qiranë në dhjetor dhe hapi Bakery European and Deli në 15 Mars 2006. Në fillim, Duraj dhe gruaja e tij ishin të vetmit që operonin furrën, përsëri në front, me ndihmë të rastit nga një ose dy persona të tjerë.

“Unë isha unë dhe gruaja ime dhe pastaj një person që punonte në banak. Nuk kishte shumë në fillim sepse nuk kisha furrat e mëdha që kam tani. Unë fillova me një furrë kaq të vogël, ju nuk keni ide. ”

Edhe me mbyllje masive dhe biznes shumë të ngadaltë, Duraj po kërkon mënyra për të ndihmuar komunitetet dhe njerëzit jashtë duke shpërndarë bukë për ata në nevojë.

“Unë dhe fëmijët e mi rreth tre javë më parë filluam të flasim se si mund t’i ndihmojmë njerëzit, të mbajmë gjallë biznesin.”

Duraj e kuptoi që të moshuarit ishin shumë të prekshëm dhe kishin nevojë për ndihmë më shumë sesa shumica gjatë kësaj kohe të vështirë.

“Ne filluam të ndihmojmë të moshuarit përreth qytetit duke shpërndarë dy bukë falas për ata që nuk mund të lënë shtëpitë e tyre.”

Duraj thekson se është në raste si këto që komunitetet duhet të grumbullohen së bashku dhe të mbështesin njëri-tjetrin.

“Na ndihmoni të gjejmë ata që kanë nevojë, ata që nuk kanë njeri që mund të ofrojë ndihmë. Unë jam i gatshëm t’u sjell atyre një bukë ose një thes me sende ushqimore, çfarëdo që të duhet “.